Mijn leven in een notendop?
Wel dat is begonnen met mijn interesses in techniek zoals Lego Technic met al zijn tandwielen tot de dansende en acrobatische robotten van Boston Dynamics.
Urenlang Sega sprite games spelen, je kent ze wel Sonic, Streets of Rage, Golden Axe,… en nadien met het PC-master-race tijdperk tot in de vroege uren clan-battles uitvechten met games zoals Half-Life AG, Unreal-tournament,… Die tijd mis ik wel een beetje, want van gamen komt er nu niet meer veel in huis maar de fascinatie tot alles wat 3D is blijft me steeds heel erg boeien. Kijk maar eens wat er tegenwoordig mogelijk is met Unreal Engine 5!
Och ja, inderdaad, ook dino’s en onze planeten niet te vergeten. Daarover kon ik me ook heel erg in verdiepen, nu laat ik dat over aan Elon Musk om deze horizonten te verkennen. Chapeau met wat hij allemaal verwezenlijkt met SpaceX! Daarvoor zette ik zelfs mijn wekker, zodat ik een nieuwe lancering niet zou missen!
Vroeger was ik ‘dat’ jongetje dat niet opviel, liever op de achtergrond bleef. Niet goed wetende waar ik naartoe wou groeien. Verkeerde studiekeuzes maakte, nooit iets durfde te vragen of te ondernemen. En dan bij toeval ontmoet je iemand die in je gelooft en me sterker heeft gemaakt en 3 kinderen later nog steeds achter me staat in alles wat ik doe!
Nu, indien je je nog afvroeg waarom ik een blauwe band vasthoud? Dat is mijn teruggevonden verloren hobby! Vroeger als Karate-kid nu als Dad-bod-wannabe-karateka-coach voor mijn kids, Kiai! Zonder het te beseffen heeft Karate toch een grotere impact op mijn leven gemaakt dan ik ooit beseft had.
Een nieuwe wind komt soms uit een onverwachte hoek
Een leuke herinnering aan mijn overleden vader is dat ik als kind elke zaterdag ‘s morgensvroeg op de fiets naar de karatetraining fietste, door weer en wind. Ook hij was in zijn jeugd gestopt maar samen met mij opnieuw begonnen met als doel, en er ook in geslaagd, zijn zwarte gordel te behalen! Op zijn begrafenis kreeg ik uit onverwachte hoek van een oud ex-jeugd-karateka een petje van onze vroegere karateclub. Dat emotioneel moment heeft ervoor gezorgd dat ik mijn vaders doel om een zwarte band te behalen ook steevast mijn nieuw doel zal worden. Dat de geschiedenis zich herhaalt is te blijken want, net zoals hij toen, ga ik nu met mijn kinderen naar de karatetraining! Wat nog straffer is, de persoon waarvan ik dat petje kreeg, is nu tevens onze sensei en nieuwe vriend!
Studiekeuzes en levenslessen?
Hoewel ik wel technisch aangelegd was wist ik dat elektronica of mechanica niet hetgeen ging zijn waar ik mijn beroep van zou maken. Omdat ik heel graag ontwerpjes met Photoshop maakte en graag wou leren hoe ik websites kon bouwen (toen nog met tabellen 😂 ) had ik gekozen om toegepaste informatica te gaan studeren. Veel websites bouwen kwam er niet bij kijken en ben ik uiteindelijk in avondonderwijs heel gericht grafisch-vormgever en webdesign gaan bijstuderen. Ik heb vroeger dus niet de beste keuzes gemaakt maar ik was steeds gedreven om bij te leren. Met deze overtuiging, enkel een getuigschrift op zak, geen ervaring maar met ‘zeer stoute schoenen’ ben ik gaan solliciteren. Meer dan 40 sollicitatiebrieven later, waarvan 37 gewoon geen antwoord gaven, 2 me vertelden dat ze het verticaal gingen klasseren en 1, ja slechts 1 bedrijf op gesprek mocht. Ik moet toch een goede indruk nagelaten hebben, wat een geluk… want dit is de start geweest van mijn carrière!
Durven connecteren
Daar mijn nieuwe job echt een goede carrière-switch was maar er na 14 jaar helaas geen doorgroeikansen en nieuwe uitdagingen meer waren ben ik dit in bijberoep gaan opzoeken. Maak je nieuwe connecties. Hallo en bedankt
Cedric Scherpenberg, van nieuwe opdrachtgever tot nieuwe werkgever! Je zoekt nog nieuwe collega’s voor je bedrijf in Tongeren, Digitong? Een jong bedrijf met veel groeipotentieel? Count me in!
Voordat ik je ga vervelen, wil ik graag concluderen
Waarom vertel ik je dit nu allemaal? Mijn insteek was: Laat je niet zeggen dat het niet kan zonder dat je het geprobeerd hebt. Zelfs in mijn studies heb ik vroeger niet de beste keuzes gemaakt maar ik was steeds gedreven om bij te leren en ervoor te gaan. Kan er op onverwachte hoek een nieuw inzicht en doel ontstaan. Met deze overtuiging wil ik graag zoals een zwarte gordel staat voor specialist binnen de sport een Sensei worden binnen Digitong!
Of was het nu net andersom… 😜
Wil je weten of ik mijn zwarte gordel zal halen of heb je gewoon een andere vraag?
Ik beantwoord het graag en als het even kan mag dit zelfs met een zwarte koffie 😉
Let’s talk digital!
